On The Road
Huuravontuur: de Thyssens naar KRK
KRK. Onze bestemming van de voorbije zomer. Veel over gehoord, maar het was de allereerste keer dat we onze motorhome die richting uitstuurden. En wat een beslissing! Twee weken pure ontspanning, gastvrijheid en unieke ervaringen. Met onze motorhome ervaren we alle comfort van thuis, maar dan op vakantie. Zeg nu eens eerlijk: wat moet een mens meer hebben…
Ons reisgezelschap begon de reis in het vertrouwde Izegem. Ikzelf, mijn vrouw, zoon en dochter. Alle vier verslaafd aan het comfort van onze Knaus Sky Wave motorhome. De reis naar Kroatië verliep vlot en aangenaam. De 1500km voelden dan ook helemaal niet lang aan. Of misschien was dat gewoon omdat we constant lachten, zongen en af en toe een pauze inlasten. Je leest het al: de Thyssens’s kiezen fun boven saai.
De eerste bestemming: het eiland KRK. En neen, ik ben geen klinker vergeten. Het is even raar geschreven als uitgesproken. Maar wat een uniek eiland is me dat. Azuurblauwe kust, pittoreske dorpjes, aangename warmte (naar het einde van de week wat té warm), lekker eten, schappelijke prijzen… Kortom: een oase van rust, vriendelijkheid en comfort. En dat laatste is trouwens iets wat we nooit in vraag stellen. Comfort hebben we mee van thuis. We rijden de motorhome op de camping, koppelen hem aan alle nodige voorzieningen (water, elektriciteit…) en drinken na 20 minuten onze eerste aperitief. Zo snel is het geklonken. Letterlijk. Te warm? De airco in de motorhome houdt het lekker fris. Te vroeg licht? De perfecte verduistering doet je de nacht langer ervaren. Te klein? De Sky Wave is ideaal voor een gezin van vier, zonder elkaar over de voeten te lopen.
Net zoals onze motorhome wat avontuur aankan, durven wij ook al eens grenzen opzoeken. De eerste week volgden we een initiatie waterskiën. Resultaat? Zoonlief na één keer al vlot de 200m voorbij. Papa belandde na zes keer nog steeds op zijn gezicht in het water. Daarnaast genoten we van een intense ‘canyoning’ ervaring. Daarbij klim je op een hoge rots met een beschermend pak en glijd je door de kloof van een rots/rivier in het water. Eng, maar pure adrenaline. Uiteraard kon er voor de jonge garde al eens een saltootje van af. Ik koos liever voor de veiligste optie en huurde een boot voor een dag. We vaarden de kust af en genoten van het helderblauwe water en de felle zon. Af en toe stopten we voor een jump in het water, genoten van een hapje en een drankje, aanmeerden waar je wil, zalig!
Na zo’n avonturen trokken we telkens terug naar de motorhome. Een frisse douche, wat verse kledij en “on y va”! Overal waren ze even hartelijk en gastvrij. Bovendien een uiterst lokale en correcte keuken. Én ze hebben allemaal een goede kennis van de Engelse taal. Want helaas gaat mijn Kroatisch niet verder dan “Vru e je” (het is warm). Want dat was het ook.
Eind die week stond een afsluiter van formaat op het programma: een deathride. Maar dan geen zoals wij die kennen. Op KRK stond een échte deathride. Lang, enorm hoog en met een prachtig zicht op het eiland. Met knikkende knieën in het begin, maar met veel voldoening achteraf. Ik kan het iedereen aanraden. Behalve hartpatiënten. Die slaan deze misschien best over. En opnieuw: na zo’n intensieve (en warme) dagen is het machtig om ’s avonds een aperitiefje te drinken bij de motorhome. Ik blijf er dag na dag voor wegsmelten: het is je huis op wielen. Vrienden en familie weten dat ik reizen met de motorhome een warm hart toedraag. Altijd al gedaan en dat zal waarschijnlijk niet veranderen. Want wees nu eens héél eerlijk: een leuke motorhome op een prachtige bestemming, met de personen die je het liefst ziet in de periode waar je het meest naar uitkijkt. Kan het leven nog mooier? Ik dacht het niet.
Groetjes,
Familie Thyssens
Ons reisgezelschap begon de reis in het vertrouwde Izegem. Ikzelf, mijn vrouw, zoon en dochter. Alle vier verslaafd aan het comfort van onze Knaus Sky Wave motorhome. De reis naar Kroatië verliep vlot en aangenaam. De 1500km voelden dan ook helemaal niet lang aan. Of misschien was dat gewoon omdat we constant lachten, zongen en af en toe een pauze inlasten. Je leest het al: de Thyssens’s kiezen fun boven saai.
De eerste bestemming: het eiland KRK. En neen, ik ben geen klinker vergeten. Het is even raar geschreven als uitgesproken. Maar wat een uniek eiland is me dat. Azuurblauwe kust, pittoreske dorpjes, aangename warmte (naar het einde van de week wat té warm), lekker eten, schappelijke prijzen… Kortom: een oase van rust, vriendelijkheid en comfort. En dat laatste is trouwens iets wat we nooit in vraag stellen. Comfort hebben we mee van thuis. We rijden de motorhome op de camping, koppelen hem aan alle nodige voorzieningen (water, elektriciteit…) en drinken na 20 minuten onze eerste aperitief. Zo snel is het geklonken. Letterlijk. Te warm? De airco in de motorhome houdt het lekker fris. Te vroeg licht? De perfecte verduistering doet je de nacht langer ervaren. Te klein? De Sky Wave is ideaal voor een gezin van vier, zonder elkaar over de voeten te lopen.
Net zoals onze motorhome wat avontuur aankan, durven wij ook al eens grenzen opzoeken. De eerste week volgden we een initiatie waterskiën. Resultaat? Zoonlief na één keer al vlot de 200m voorbij. Papa belandde na zes keer nog steeds op zijn gezicht in het water. Daarnaast genoten we van een intense ‘canyoning’ ervaring. Daarbij klim je op een hoge rots met een beschermend pak en glijd je door de kloof van een rots/rivier in het water. Eng, maar pure adrenaline. Uiteraard kon er voor de jonge garde al eens een saltootje van af. Ik koos liever voor de veiligste optie en huurde een boot voor een dag. We vaarden de kust af en genoten van het helderblauwe water en de felle zon. Af en toe stopten we voor een jump in het water, genoten van een hapje en een drankje, aanmeerden waar je wil, zalig!
Na zo’n avonturen trokken we telkens terug naar de motorhome. Een frisse douche, wat verse kledij en “on y va”! Overal waren ze even hartelijk en gastvrij. Bovendien een uiterst lokale en correcte keuken. Én ze hebben allemaal een goede kennis van de Engelse taal. Want helaas gaat mijn Kroatisch niet verder dan “Vru e je” (het is warm). Want dat was het ook.
Eind die week stond een afsluiter van formaat op het programma: een deathride. Maar dan geen zoals wij die kennen. Op KRK stond een échte deathride. Lang, enorm hoog en met een prachtig zicht op het eiland. Met knikkende knieën in het begin, maar met veel voldoening achteraf. Ik kan het iedereen aanraden. Behalve hartpatiënten. Die slaan deze misschien best over. En opnieuw: na zo’n intensieve (en warme) dagen is het machtig om ’s avonds een aperitiefje te drinken bij de motorhome. Ik blijf er dag na dag voor wegsmelten: het is je huis op wielen. Vrienden en familie weten dat ik reizen met de motorhome een warm hart toedraag. Altijd al gedaan en dat zal waarschijnlijk niet veranderen. Want wees nu eens héél eerlijk: een leuke motorhome op een prachtige bestemming, met de personen die je het liefst ziet in de periode waar je het meest naar uitkijkt. Kan het leven nog mooier? Ik dacht het niet.
Groetjes,
Familie Thyssens
