De ultieme vrijheid op hakken!

​Voorjaar 2022. Mijn vriend en ik snakken naar een avontuur, maar hebben niet genoeg tijd om naar de andere kant van de wereld te reizen. Kunnen we dat avontuur ook dichtbij huis vinden, vragen we ons af. Enter: de campervan. Zo reisden we nooit eerder.

​Het is met getemperde verwachtingen dat we op een zonnige vrijdagavond onze camper oppikken. Ik kom rechtstreeks van een redactievergadering. ‘Je bent overdressed,’ fluistert mijn vriend ietwat gegeneerd als hij me ziet. Nu is hij ook niet meteen in floddertenu, maar hij heeft wel gelijk. Op mijn hoge hakken en met een blouse en geklede broek trek ik de aandacht. ‘Ik kleed me toch hoe ik wil, niemand zegt dat je alleen mag kamperen op teva sandalen en in een short. Dit weekend gaat toch over vrijheid,’ sis ik terug.  ‘Je doet maar,’ zegt hij. ‘Maar spreek me niet over vrijheid. We moeten voor 21.00 uur op onze bestemming zijn - anders storen we de andere gasten en we moeten onderweg nog eten en muntjes van een halve euro zien te scoren voor de douches en de elektriciteit. Dat wordt nipt.’

​Ietwat gestresseerd door de tijdsdruk van onze planning klimmen we in onze camper. We hebben bovendien net een uitgebreide briefing gehad. Ons hoofd tolt van de informatie. Maar dan schop ik mijn hakken uit en terwijl de zon ondergaat, dringt het pas echt door: dít - deze rijdende doos van een paar vierkante meters - is onze plek tot maandag, dit is waar we zullen wonen en slapen. Wij twee, een beperkt aantal spullen, deze campervan. Dat is het voor dit weekend. Meer hebben we niet nodig. In die beperking gaat een enorme vrijheid schuil, voel ik meteen. Alles mee hebben in een reizend huis verschaft ons bovendien een onbekend soort autonomie. Ik snap meteen waarom de pandemie zorgde voor een rush in de verkoop: met een campervan hang je van niets of niemand af.

Toch een vrijheidsgevoel dus, al botsen we bij aankomst meteen op nieuwe grenzen. Een campingleven brengt een waslijst van geschreven en ongeschreven regels met zich mee. Het is geen vrijheid blijheid op deze campings… en dat is maar goed ook. Het zorgt ervoor dat het heerlijk rustig is, ook al zijn de kampeerterreinen volzet. Het maakt ook dat het sanitair er op elk moment van de dag picobello uitziet en dat je ongestoord kan aperitieven en boekjes lezen zonder je verplicht te voelen om de hele tijd te socializen. Tegelijk is er net genoeg sociale controle om te beletten dat wij - onervaren kampeerders - het terrein verlaten met het dakraam wagenwijd open (echt gebeurd) of met de elektriciteitskabel nog aangesloten (had kunnen gebeuren). Vrijheid eindigt waar die van anderen begint, dat mag je hier wel heel letterlijk nemen.
 
Vrijheid is ook de camper parkeren en vervolgens alles te voet en met de fiets doen. Eerste halte van ons lang weekend is Weingut Oster-Franzen in Bremm, een van de vele wijndomeinen in de streek. Je kampeert hier tussen de wijnranken en bij valavond organiseert de familie degustaties. Onze gastvrouw is zelf bovendien net terug van een trip met de campervan. ‘Van koers kunnen wijzigen, al naargelang van het weer.’ Dat is hoe zij de vrijheid invult, vertelt ze ons bij een glas Riesling. Zelf hadden we onze campingplaatsen al een paar weken geboekt en het weer is gelukkig zonovergoten, maar ik onthoud voor een volgende reis: boek een camper ruim op voorhand maar leg de kampeerplekken pas last minute vast. Of in het laagseizoen: leg ze gewoon helemaal niet vast.